حضورت مثل رویا بود آن شب                                     به چشمم مه هویدا بود آن شب

نگاهت عشق را تفسیر می کرد                                  و چشمانت چه شهلا بود آن شب

صدای گریه هایت چون غریبه                                      صدای سوز نی ها بود آن شب

سرشک از دیده ات غلطان که میشد                           بســان آب دریــا بود آن شب

به دستانت هجا کردی غمم را                                    و گویی عشق پیدا بود آن شب

کویر و  دشت هم با تو برایم                                       حریم امن و ماوا بود آن شب

تو رفتی و ندانستی که بی تو                                    به جانم سخت غوغا بود آن شب

نمی دانم چرا از آن همه دل                                      جدایی قسمت ما بود آن شب...!

                                  (( جابر حاجی کوه کمر ـ آنیا ))

من شعر گفتنم را مــدیون چــشم اویــم                  حیف است وصف چشمش در هر غزل نگویم

چشم خمار یارم همچون بهار سبز است                باشد همــیشـه ایـنسان اینســت آرزویـــم

می خواهم از خدایم در هر عبادت این را                 آن ماهــرو نشــــیند یــک لحــظه روبرویــــم

از بخت بد خــدایا هجران نصیــب ما شــد                بختم چو شب سیاه و چون روز گشته مویم

رفتی و من به یادت هر لحظه مست مستم            کــس نیست جز خیالت تا پــر کند سبــویم

با هر غزل سرودن دردم شود دو چنــدان                   بغضی نشسته سنگین پیوسته در گلویم

بر من مگــوی تا کی از چشم او ســرودن                   من شــعر گفتنم را مدیون چــشم اویــم

                                     (( جابر حاجی کوه کمر  ـ آنیا  ))

گئدیرسن گوزلرن قربان سنی اللاهه تاپشیردیم

                                                            اولوب قسمت بیزه هیجران سنی اللا هه تاپشیردیم

دیردیم سندن آیریلمام نقدری جسمیده جان وار

                                                           فلک چرخی اولا ویران سنی اللا هه تاپشیردیم

دئمه هئچ کیمسه اولمادی توکه آردینجا گوز یاشین

                                                            یاغیردی گوزلریمدن قان سنی اللا هه تاپشیردیم

گئدیب گزسن رقیبیلن سوزوم یوخدور سنه اما

                                                            یادیمدان چیخماسان بیر آن سنی اللا هه تاپشیردیم

سینه م ایچره اولان دردین دواسین تاپمیشام سئوگیم

                                                            اولوم ایلر یقین درمان سنی اللا هه تاپشیردیم

                                            (( محمود محمد آقازاده ـ فرهاد )) 

نــدارد دل بـجــز ایـــن آرزویــی                            که بیـند از تو ای گلچهــره  رویــی

چو پروانه ز شوق وصل سـوزم                           وجودت شمع سوزان است گویی

گره خورده به زلفت سرنوشتم                           ندارد بــی تو دنــیا رنگ و بـویـــی

بیا و دست من گــیر ای عزیزم                            که شاید بشــکند بغـض گلویـــی

بیــا ای نازنــین تا با حضـــورت                          نگیرد دل  ز دست غم سبویی...!

                                                                      جا بر حا جی کوه کمر (( آنیا ))

سالهاهست که دل در پی دیدار شماست                  آری آری دل مــن سخــت گـرفـتــار شمـاسـت

کــاش بـودید و دل تنــگ مــرا می دیــدیـد                   این دل غمزده عمریست که غمخوار شماست

هســت آواره دل مــن پــی دیــدار شــمـا                    گرچه همــسایه دیــوار بــه دیــوار شمــاســت

گــاه گاهــی بـه دل خسته ماسر بزنـیـــد                    گر چه این خانه ویــران نـه سزاوار شماســت

من صمیمی تر از آنم که شما حدس زدـید                    مثل من کیست که اینگونه هـوادار شماســت

                                         محمود مرادی (( شینا ))

                                                                                  

 

 

 

                     ((نانی از مهر ))    

 

                                  کودکی بر لب جوی

                                                         نگهش خیره به راه

                                                                                دستهایش زده یخ

                                 و دلی در دستش

                                               تا کسی آید و آن را بخرد

                                                                                      قیمتش تکه نان

                                                                                                 نانی از مهر محبت

                                               تا کند سیر شکم

                                                              ولی افسوس کسی

                                                                                             دل او را نخرید

                                                                               (( محمود محمد آقازاده ـ فرهاد ))

---

((ای که ... ))

ای همه ناز تو را با جان و دل من مشتری                       ای که با آن روی ماهت از همه دل می بری

ای تــمــام آرزویــم دیــدن آن روی تـــــو                        ای که در بـیــن هــمه زیــبا رخـــان زیباتــری

ای هزاران دل اسیر زلف پر پیـچ و خمـت                       ای به عالم شهره در بی مهری و افسونگری

ای خیال روی تو تنـها انــیسـم تا سحــر                       ای که افتد از نظــر در نــزد تو حــور و پـــری

ای به قربان تو تنــها دارم از تو خواهشی                     از کنــار ایـن دل دیـــوانه مـــذر ســر ســـری

                                                                                      محمود محمد آقازاده (( فرهاد ))

 

(( زرشک )) _ طنز

 

آمدی تا جان به قربانت کنم اما زرشک                        همچو مجـــنون گردم از بهر توی لیلا ، زرشـــ-ک

صورت زشت تو را دیدم ولی گفتم که ماه                 در خیالت گفته ای هستم چه خوش سیما ،زرشک

ای دریغ از قطره اشکی که به پایت ریختم                   صبر کن روزی رسد قطره شود دریــــا ، زرشـــک

گفتمت بـی تــو ندارم طاقـت ماندن نـرو                      رفتی و خندیدی و گفتـــی بمان تنها ، زرشــــک

بـعـد تو صـد هـا نگار نازنــین دارم ببــین                      مه جبین، شیرین سخن ، در دلبری بیتا، زرشــک

خوب می دانم سرت بر سنگ خورده آمدی                 در جــواب آن هــمه نــاز و ادا ، حالا زرشـــک...!

                                                                        محمود محمد آقازاده ـ (( فرهاد ))

+ نوشته شده در  دوشنبه نوزدهم دي 1384ساعت 17:50  توسط محمود محمدآقازاده  |  نظر