انجمن ادبی شعر جوان مرند

چشم خمار یارم همچون بهار سبز است                باشد همــیشـه ایـنسان اینســت آرزویـــم

می خواهم از خدایم در هر عبادت این را                 آن ماهــرو نشــــیند یــک لحــظه روبرویــــم

از بخت بد خــدایا هجران نصیــب ما شــد                بختم چو شب سیاه و چون روز گشته مویم

رفتی و من به یادت هر لحظه مست مستم            کــس نیست جز خیالت تا پــر کند سبــویم

با هر غزل سرودن دردم شود دو چنــدان                   بغضی نشسته سنگین پیوسته در گلویم

بر من مگــوی تا کی از چشم او ســرودن                   من شــعر گفتنم را مدیون چــشم اویــم

                                     (( جابر حاجی کوه کمر  ـ آنیا  ))